Πέμπτη 24 Ιουλίου 2008

Το τελευταίο κύμα...

Ταξιδεύοντας με ένα φιλικό άνεμο κάπου σε μια μυστική παραλία....ένα μπουκάλι κρασί στην άμμο και η θάλασσα να δροσίζει την κάθε γουλιά..!μια ασυνήθιστη μαγεία όταν η σκέψη σου είναι καθαρή και το κύμα να σκάει πάνω σε κάθε δισταγμό..κάθε γουλιά μια ανάμνηση και κάθε φορά που το ποτήρι αδειάζει...δυναμώνει η επιθυμία ...θάβω τα πόδια μου στην άμμο ...θάβω μαζί και την ανάγκη να τρέξω στην παραλία..αλλά είμαι μόνη και η νύχτα πέφτει ,ο άνεμος θυμώνει στη σκέψη της δικής μου ηρέμιας και εγώ ξαπλώνω στο κύμα ελευθερώνω τα πόδια μου και τρέχω ..τρέχω ως την άλλη άκρη με το ποτήρι στα χέρια μαζί με την τελευταία μου γουλιά....

Δευτέρα 14 Ιουλίου 2008

Ποια η λογική?

...προσπάθώ να καταλάβω με ποιο τρόπο οι άνθρωποι καταναλώνουν ..ποια η λογική τους και ποιες ανάγκες νομίζουν πως ικανοποιούν!τελικά η δημιουργία είναι τυποποιημένη ?είναι μια κονσέρβα που στόχο έχει να γοητεύσει ασχέτως ποιότητας ...? δημιουργώ με βάση την έμπνευση μου, την αντίληψη μου..ή δημιουργω με βάση την αντίληψη των άλλων..? κάνω κάτι που ευχαριστεί εμένα ή τους άλλους?..πόσες φορές αναρωτήθηκες αν αυτό που σ αρέσει είναι αποδεκτό..αν "πουλάει"... μεταφορικά και κυριολεκτικά! μήπως όλοι πουλάμε κάτι και κάποιος αγοράζει? και αν αυτή είναι η πραγματικότητα ...ελπίζω να "πουλάμε" την αλήθεια μας...σε ότι κάνουμε...ελπίζω να γοητεύουμε με την σκέψη μας και όχι με την ικανότητα μας να τι λέμε σωστά ,κατανοητά ή ακόμα και να την αλλάζουμε για να μπορούμε να εναρμονιστούμε με τους άλλους...τους πολλούς!

Τρίτη 8 Ιουλίου 2008

Ταξιδεύοντας...

...Ταξιδεύοντας με αργά και σταθερά βήματα στον κόσμο των blog βλέπω μια πρωτόγνωρη για μένα μαγεία!Βλέπω ανθρώπους με όμορφες σκέψεις και έξυπνο λόγο που έχουν τόσα πολλά να πουν και εγώ τόσα πολλά να μάθω...!Δεν πίστευα ποτέ ότι υπάρχει τόση μεγάλη ανάγκη για επικοινωνία και τώρα το βλέπω καθαρά!επικοινωνία πίσω και πέρα από όλα ,επικοινωνία αληθινή καθημερινή...είχα πει ότι αυτό το blog δεν θα μοιάζει με τ άλλα και θα έχουμε να πούμε κάτι διαφορετικό ...πόσα λίγα ήξερα...!...αλλά νομίζω ότι κανείς μαθαίνει στην πορεία...!
Ως οινολόγος και γενικότερα ως φίλος του κρασιού ξέρω ένα πράγμα....ότι οι άνθρωποι δεν διαφέρουν πολύ από ένα κόκκινο κρασί...είναι γεμάτοι γεύσεις, αρώματα, ωριμάζουν μέσα στο χρόνο...το μόνο που πρέπει να έχεις ...είναι λίγη υπομονή!