Κυριακή 11 Ιανουαρίου 2009

..και ας έχει ήλιο

Έρχεται η καταστροφή, οικονομικός πόλεμος, τρέξτε να σωθείτε όσοι προλαβαίνετε ...
πιστεύω πως αν κάποιος γεννιόταν στην κουζίνα μας χωρίς να έχει ιδέα για το τι γίνεται στον υπόλοιπο κόσμο, θα αυτοκτονούσε πριν καν προλάβει να πει την πρώτη του λέξη ....
Δεν αντέχω άλλο. Νομίζω ότι πνίγομαι και καταθλίβομαι όλο ένα και περισσότερο. Νομίζω ότι περιμένουμε όλοι πια με αγωνία την οικονομική κρίση, έχουμε κάνει τις προβλέψεις μας, έχουμε τρομοκρατήσει, μέχρι τελικής πτώσεως, τους εαυτούς μας και περιμένουμε πότε θα δικαιωθούμε, πότε τα σενάρια καταστροφολογίας θα βγουν αληθινά. Και περήφανοι όλοι που δικαίως πανικοβληθήκαμε θα πάμε σε μία γωνία να πεθάνουμε νικητές ...που βγήκαμε ηττημένοι !

Δεν ξέρω αν βγάζουν νόημα όλα αυτά που γράφω, απλά για άλλη μια φορά ένιωσα ένα βάρος ασήκωτο στο στήθος, μια αβάσταχτη στεναχώρια και το φοβερό?..το φοβερό είναι πως δεν είναι καν δική μου. Νομίζω πως έχουμε βαρύνει πια τόσο πολύ όλοι που περισσεύει κατάθλιψη και όταν δεν έχει πια χώρο πάει και κολλάει σαν τσιμπούρι στον πρώτο ευάλωτο ξενιστή.

Νιώθω ευάλωτη και κουρασμένη σαν να πέρασα χρόνια κλαίγοντας και χτυπώντας το κεφάλι μου στο τοίχο, σαν να έκανα τελικά τα τρία χρόνια που πλήρωσα στο γυμναστήριο και να κάπνισα όλα τα τσιγάρα που μου αναλογούν στη ζωή σε ένα βράδυ !

Νιώθω κομμάτια, νιώθω μισή και βυθίζομαι στον πάτο. Νιώθω να χάνω τη σκέψη μου ή μάλλον είχα ποτέ σκέψη ? χμμμ...δική μου σκέψη είχα ποτέ ? μ' έχει αφήσει κανείς ?
οδηγώ και είμαι τόσο ταλαιπωρημένη που όταν κοκαλώνει μία γιαγιά χωρίς alarm μπροστά μου δεν έχω ούτε φωνή ούτε διάθεση. Θα μπορούσα να κάτσω έτσι πίσω της και να περιμένω αιώνες μέχρι να πάρει απόφαση να ξεκινήσει. Μήπως έτσι είναι και η σκέψη μου ? Μήπως είμαι πάντα στο πίσω αυτοκίνητο και περιμένω κάποιον να πάρει μπροστά για να προχωρήσω ? Που πήγε το νεύρο μου ???? Που πήγαν οι μούτζες με τα δάχτυλα ανοιχτά που τις καταευχαριστιώμουν, που τις έδινα απλόχερα (για φαντάσου) και μετά ηρεμούσα και συνέχιζα !
Τώρα σιωπή ...και πονοκέφαλος ...και ας έχει ήλιο έξω. Σε λίγο θα έχει συννεφιά ...ή έχει συννεφιά και σε λίγο θα βγάλει ήλιο ???????

8 σχόλια:

jacki είπε...

Επ κοριτσάκι.. Τι έγινε; Γιατί είμαστε έτσι; Ποιος σε στεναχώρησε; θα τον μαλώσω όποιος κι αν είναι. Εγώ έμαθα από μια κοπέλα σε μια έκθεση κρασιού ότι πρέπει να είμαστε δυνατοί και να κοιτάμε μπροστά.
Άντε να σε χαρώ.
Πολλά φιλιά.

maria maltezou είπε...

@jacki
αυτή η κοπέλα προσπαθεί να κρατήσει το λόγο της ...αλλά κάπου χάνεται στη διαδρομή ..κάπου στο δρόμο χάνει τη στροφή και βγαίνει σε αδιέξοδο!
Αλλά υπάρχει πάντα και η όπισθεν ...
..καμιά φορά η γραφή μπορεί να είναι υπερβολική.
Σε φιλώ ζεστά!

Το χρυσό ΠιΠι είπε...

τα σύννεφα πάντα κρύβουν τον ήλιο. Ομως αυτός είναι εκεί! αφησε τον λοιπον να σε ζεστάνει, και όλα θα είναι καλύτερα!

maria maltezou είπε...

@χρυσό πιπι
άλλωστε λίγη συννεφιά καμιά φορά σε κάνει να εκτιμάς πιο πολύ τον ήλιο όταν βγαίνει ...

AATON είπε...

εάν έβλεπες την κουζίνα την δική μου, θα αυτοκτονούσες εμένα..
Το απόλυτο χάος!
Και έξω μείον 40...μπα, θα αυτοκτονέψω μόνος μου..

maria maltezou είπε...

@ΑΑΤΟΝ
χαχαχαχα..έχω να σας πω ότι έρχομαι και εγώ στους -40 σε λίγο καιρό ..Βοστόνη πιο συγκεκριμένα!
Υπομονή έρχεται το καλοκαιράκι...που θα πάει ?

island είπε...

Ψιτ...

Και μόνο που αισθάνεστε είναι μεγάλο πράγμα. Άλλοι δεν μπορούν ούτε αυτό. Απλά μερικές φορές πληρώνετε το τίμημα του να αισθάνεσαι και να νιώθεις.

Θα σηκωθείτε και θα ξαναπέσετε στα μαύρα πατώματα. Το τίμημα που σας έλεγα. Απλά βάλτε έναν στόχο κάθε φορά. Πως την επόμενη θα βγείτε πιό δυνατή από την φουρτούνα.

Όσο για την κρίση νομίζω ότι είναι πασιφανές πως άλλοι την δημιούργησαν και άλλοι θα την πληρώσουν. Τα γκόλντεν μπόις έπαιζαν στο χρηματιστήριο. Εγώ ούτε σε μία μετοχή δεν σπατάλησα δυνάμεις. Και πάλι εγώ θα κλιθώ να βγαλω τα κάστανα από τη φωτιά. Γι αυτό σας λέω. Δεν είναι μαλακία να στεναχωριέστε αντί να εξοργίζεστε για ζωή άλλων; Και ας έχει ήλιο. Ο ήλιος μέσα μας είναι το πιο σημαντικό.

Καλή εβδομάδα

maria maltezou είπε...

@island
καλά άκουσα κάποιον να με φωνάζει ...

Ζούμε σε ένα συστημα σάπιο για το οποίο όλοι μας είμαστε υπεύθυνοι ...ο καθένας με τη σειρά του είτε λίγο είτε πολύ βοήθησε αυτή τη χώρα και τον κόσμο γενικότερα να 'πάθει' κρίση..τώρα αν είναι οικονομική, πολιτική, πολιτιστική δεν έχει σημασία !
Είμαι αισιόδοξος άνθρωπος από τη φύση μου και ας πέφτω καμια φορά ...άλλωστε τελικά θα βγάλει ήλιο μέσα μας ..και ας έχει έξω συννεφιά.
Ευχαριστώ για τον όμορφο μήνυμα.
Καλημέρα σας.